Tussen scan en skyline
Afgelopen week kreeg ik wederom goed nieuws: de CT-scan toonde niets verontrustends. Op wat kleine afwijkingen na – waarschijnlijk littekenweefsel van eerdere operaties – en iets lagere bloedplaatjes, is mijn situatie stabiel. De kanker is in remissie. Geen garantie, maar wél ruimte. Ruimte om adem te halen, om plannen te maken. En dus stel ik mezelf de vraag: is het tijd om weer meer te gaan doen?
Ondertussen draait de wereld door. De president van de VS – Trump – schudt aan markten, verdragen en relaties. Onvoorspelbaar als altijd, maar voor ondernemers in handel en logistiek is dat niet per se slecht nieuws. Onrust brengt onzekerheid, maar ook beweging. En waar beweging is, liggen kansen.
In de havens voel je dat: de energie die vrijkomt zodra markten veranderen, partijen anders gaan inkopen, routes verschuiven. Met de havens van Rotterdam en Antwerpen als draaipunt kunnen we inspelen op elke geopolitieke golfslag. Mits we scherp blijven, flexibel en klaar om in te springen waar anderen aarzelen.
Zelf denk ik na over hoe ik weer waarde kan toevoegen. Wellicht fulltime – gezondheid blijft een factor. Focus en balans! Strategisch meedenken, kansen signaleren, schakelen tussen partijen. Als je kunt delen, kun je ook vermenigvuldigen. Juist nu, met een vers perspectief en een gezond gevoel voor urgentie. Niet meer in de klassieke containerlogistiek, maar op een plek waar we opereren als logistiek draaipunt tussen de grote havens. Met grip op fijnmazige distributie, waardevolle goederenstromen en directe lijnen naar het Europese achterland. Anders dan voorheen, maar misschien past dat juist nu beter.
En in de haven – onze haven – blijkt er altijd meer mogelijk dan je denkt. Vraag dat maar aan iemand die eigenlijk al was afgeschreven.
