Havenliefhebbers uit alle windstreken

Het opleidings- en kennisinstituut STC Group levert sinds jaar en dag knappe koppen af die hun mouwen opstropen in de Rotterdamse haven. De slimste haven ter wereld is echter niet te beroerd haar ‘geheim’ te delen. Daarom komen maritieme professionals uit alle hoeken van de wereld de kunst afkijken op de Netherlands Maritime University of Applied Sciences (NMU). Met een Master of Science Shipping and Transport op zak geven zij hun carrière én internationale netwerk een boost. Linda Treuman, ‘havengek’, lecturer en marketingmanager bij de NMU, vertelt over de samenwerking met het bedrijfsleven en opleidingsinstituten in het buitenland, gastdocenten uit de praktijk en multiculturele verbroedering.

Alleen al het wóórd ‘haven’ ontlokt haar een stralende glimlach. “Geboren en getogen Rotterdammer, de Maas stroomt door mijn aderen”, verklaart Linda Treuman (39). De fascinatie zat er al jong in. “Mijn ouders waren hobbyduikers en wij gingen bijna iedere zondagochtend naar het Oostvoornse meer. Al op de A15 was het genieten. De weidsheid, het rauwe, het industriële… Het mooie van onze haven is ook dat je daadwerkelijk ziét wat er zich allemaal afspeelt. Zoals hier.” 

Linda gebaart naar het uitzicht vanuit haar werkkamer. Het robuuste pand van de STC Group in het Lloydkwartier biedt fraaie kijkjes op het toekomstige werkterrein van de studenten. Hoe houdt een vrouw zich staande in een mannenbolwerk? “Het is inderdaad rond de tachtig procent man en twintig procent vrouw in de haven”, bevestigt Linda. “Bij een bijeenkomst laatst viel mijn roze jasje nogal op.” Ze haalt haar schouders op: “Ik zit er niet mee, integendeel, ik hou van deze wereld. Of zeg maar wereldje, want iedereen kent iedereen. Het zijn leuke mensen die zaken doen op basis van vertrouwen. Niet altijd makkelijk, de marges zijn klein, maar havenmensen zijn opvallend oplossingsgericht, direct en daadkrachtig.” Ze vervolgt lachend: “Eigenlijk net zoals ik!”

‘Hier kun je terecht vanaf je twaalfde tot bij wijze van spreken je negentigste’

Parel op de kroon
STC Group is uitgegroeid tot dé verticale onderwijs- en kennisinstelling voor scheepvaart, transport en havenindustrie. “Die verticale vakinstelling houdt in dat je hier terecht kunt vanaf je twaalfde tot bij wijze van spreken je negentigste”, verduidelijkt Linda. Naast vakonderwijs op vmbo-, mbo-, hbo-niveau, trainingen, cursussen en consultancy, is sinds tien jaar een Engelstalige, voltijd én deeltijd masteropleiding de internationale parel op de kroon. Linda vervult een driedubbele rol bij de Master of Science Shipping and Transport aan de Netherlands Maritime University of Applied Sciences (NMU). “Ik verzorg de marketing en PR van de NMU, de curriculumontwikkeling en ik geef les in drie vakken. Het leukste daarvan is om studenten enthousiast te zien worden van wat ze eigenlijk zelf al weten. Ze hebben namelijk al minstens twee jaar werkervaring.” Om de toenemende globalisering en de concurrentie voor de mainport Rotterdam het hoofd te bieden, heeft de voortvarende STC Group acht vestigingen in het buitenland, onder meer in Zuid-Afrika, Vietnam en de Filipijnen. Bovendien zijn er samenwerkingsverbanden, zoals met de ‘zusterschool’ International Maritime College Oman. Linda is net terug uit het golfstaatje.
“Dit is onderdeel van het veldwerk. Samen met de studenten gaan we bij internationale bedrijven en overheidsinstellingen op bezoek. In Oman hebben we twee cases gedaan.” Snoepreisjes? Dat in geen geval!
“Maar natuurlijk wel lekker om er even uit te zijn”,
bekent de moeder van vier jonge kinderen.

Win-win
De Rotterdamse MSc Shipping and Transport is een magneet voor studenten uit alle windstreken. In de klas van Linda zitten Afrikanen, Latijns-Amerikanen, Aziaten, Arabieren en Europeanen gebroederlijk naast elkaar. Logisch, vindt ze: “Nederland staat bekend als dé scheepvaart- en handelsnatie. Bovendien is de Rotterdamse haven – niet meer de grootste maar wel de slimste – wereldwijd bekend en geroemd. Last but not least: ons diploma is een stepping stone voor hun carrière.” De succesverhalen tonen ook de veelzijdigheid van de opleiding. “Een student uit Indonesië werd gestuurd door zijn bedrijf en maakte na de opleiding promotie als Deputy Director Commercial Affairs. Of een alumnus afkomstig van een rederij die nu HR Manager is.”

De NMU onderhoudt nauwe banden met het bedrijfsleven. “Een win-win”, volgens Linda. “Onlangs hebben wij bijvoorbeeld de vierjarige parttime bacheloropleiding Maritieme Techniek aan ons curriculum toegevoegd. De vraag daarnaar is ontstaan vanuit de behoefte van grote werven als Damen, IHC en Oceanco. 

Op hun beurt verlangt de Maritime University een actieve bijdrage van het bedrijfsleven. “Wij hebben hen nodig voor onder meer excursies, gastlessen en stageplekken. Stages zijn overigens niet verplicht bij de MSc, maar wel zeer gewenst.”

Netwerk voor het leven
De veranderingen in de maritieme- en transportsector gaan razendsnel. Om het onderwijsprogramma up-to-date te houden, maakt de NMU gebruik van gastdocenten, veelal afkomstig uit het bedrijfsleven. Linda: “Zij nemen kennis mee vanuit hun eigen werkveld. Denk aan de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van energietransitie, digitalisering, havenontwikkeling en sustainability.” Voorbeelden te over: “Voor het onderdeel Shipping Management hebben we een docent ‘Ocean Management and Marine Policy’, kort gezegd over wat scheepvaart doet met de oceaan. Advocaten doceren hier ‘Maritime Law’ en een consultant geeft het vak ‘Havenontwikkeling’.”De buitenlandse studenten, tot slot, hebben het volgens Linda prima naar hun zin in Rotterdam. De meeste van hen wonen in STC-SafePort, het voormalige Zeemanshuis. “Ik hoor alleen maar enthousiaste verhalen”, aldus Linda. “Over Rotterdam zelf: ze vinden het klein, open en iedereen spreekt Engels. Maar ook over de omgang met elkaar en het waardevolle internationale netwerk dat ze opdoen, waarschijnlijk zelfs voor het leven.” Natuurlijk, (grote) cultuurverschillen zijn er ook. Linda: “Maar realiseer je dat mensen die deze opleiding gaan doen toch al openminded zijn. Ze leren van elkaar, fietsen bijvoorbeeld, en van elkaars gerechten die we een paar keer per jaar gezamenlijk klaarmaken.”