Allemaal geboren in Rotterdam
Ik ben geen Rotterdammer. Althans, niet van geboorte. Mijn ouders wel, ze hadden alleen niet de tegenwoordigheid van geest om mij ook in die prachtige stad op de wereld te zetten. Toch voel ik me wel Rotterdammer, als kleine jongen tijdens de familiebezoeken en het urenlange slenteren langs de kades om die grote schepen te bewonderen. Of struinen op de grote markt in het centrum onder de trambaan.
Waar je mee omgaat, word je mee besmet. Het zit ook in mijn genen. Je gaat ernaar leven en in je onbewuste pak je die gezamenlijke mentaliteit op. In 1988 meldde ik mij aan de poort van de Van Ghentkazerne aan het Toepad, elke Rotterdammer wel bekend. Geheel vrijwillig liet ik mij gedurende de opleiding tot marinier volledig slopen. Er gingen heel wat druppels zweet en veel gevloek mee gepaard. Maar ik heb de prijs in ontvangst genomen: een geweldige carriere bij het Korps Mariniers.
Nu jaren later heb ik zelf vele klassen mariniers opgeleid. Vanaf dag één vertellen wij deze jonge mannen over de bijzondere band van de stad Rotterdam met de mariniers. Onze bakermat. Het gevecht tegen de Duitsers op de Maasbruggen. Wij vormen deze mannen naar onze korpswaarden: Verbondenheid, Kracht en Toewijding. Waar ook ter wereld, dit zijn onze kernwaarden!
Hoe verbazingwekkend dicht liggen zij bij de stad Rotterdam? De stad die erom bekend staat de mouwen op te stropen, indien nodig. De noeste havenarbeiders die dagelijks de grote zeeschepen verwerken. Niet lullen maar poetsen, geen woorden maar daden. Dat kan geen toeval zijn. Daarom voel ik mij ook zo thuis in Rotterdam en bij de mariniers.
Het bureau van de marinier bevindt zich op de grens van land en water. Daar is hij op zijn sterkst. In diverse functies heb ik veel in de haven van Rotterdam gewerkt, de veiligheid moet immers worden gegarandeerd. Als het gaat om het ontzetten van gijzelaars in objecten op en rondom de haven of het beschermen van vitale onderdelen van de haven vervullen de mariniers een belangrijke taak. Maar ook wanneer er hulp nodig is bij de voedselbank of als de roltrap in de fietstunnel onder de Maas het niet doet, sturen we een paar mariniers. Uitleg is niet nodig, aan een half woord hebben we genoeg.
Wij zijn onze veiligheid en vrijheid gewend, maar het is geen garantie. De wereld verandert snel en de stad Rotterdam, met zijn alsmaar groeiende aantal toeristen en de economische aantrekkelijk haven, kan zomaar ineens doelwit zijn van groeperingen die anders willen.
De stad toonde zijn verbondenheid met de mariniers en stroopte de mouwen op toen men enige jaren geleden besloot om de Van Ghentkazerne te sluiten. Geen mariniers meer in Rotterdam? Dat ging niet gebeuren! De komende 25 jaar is Rotterdam verzekerd van de aanwezigheid van het Korps Mariniers. Regelmatig lopen zij door de stad, in sporttenue of met een zware rugzak, militairen mogen best zichtbaar zijn voor uw en mijn veiligheid.
De mariniers zijn 24/7 wereldwijd inzetbaar onder alle klimatologische omstandigheden. De mariniers komen uit heel Nederland. Maar als marinier zijn zij allemaal “geboren” in Rotterdam.
Adjudant Rob van Haastrecht
Korpsadjudant Korps Mariniers
